Wednesday, May 14, 2014

Blijheid brengen in de Wolken van La Paz!


Dit is outreach! Vorige week woensdag zouden we vertrekken naar Bolivia, maar de plannen veranderden elke minuut! De ene minuut vertrokken we dezelfde avond, vervolgens was het plan om de dag erna te vertrekken, totdat we een minuut later ontdekten dat dit niet mogelijk was, omdat het hele land een nationale vrije dag had. Dus, uiteindelijk besloten we dat we dezelfde avond zouden vertrekken, met één resterend uur om onze tas in te pakken en de bus naar Bolivia te halen. En weet je wat, we hebben het gehaald!

Nieuw Avontuur in de Bus!


Gelukkig was onze busreis naar La Paz minder een rollercoaster dan de busreis van Lima naar Cusco. Maar toch bevonden we ons weer in een avontuur. Halverwege de busreis werden we wakker, omdat er een laptop gestolen was van een Duitse toerist. We waren er al voor gewaarschuwd dat dit zou kunnen gebeuren, maar dit van zo dichtbij te beleven maakt ons extra bewust van de armoede en criminaliteit. Gelukkig vond de jongen de persoon die zijn laptop gestolen had, voor ons was het een eye opener voor het derde wereld land waar we naar toe gingen.

Leven in de Wolken!


Uitzicht op La Paz
Na een lange busreis zijn we veilig aangekomen bij Adulm Missions in El Alto, dit is één van de bovenwijken van La Paz. We werken in de hoogste stad van de wereld, zo’n 4000 m boven zeeniveau. We zitten tussen de wolken, ondertussen proberend adem te kunnen halen. De hoogte brengt interessante effecten met zich mee, zoals minder makkelijk adem kunnen halen, hoofdpijn en onwelkome scheetjes.
We verblijven in één van de huizen van de organisatie, deze  is gelegen in een arme wijk van La Paz.

Mission Adulm


Mission Adulm is opgericht door Fineke Jansen, een Nederlandse zendelinge die 25 jaar geleden naar Bolivia is verhuist om hier te werken. De mission is verdeeld in drie verschillende huizen voor jongens, meiden en koppels tussen de 13 en 35 jaar die eerder op de straat hebben geleefd en alcohol-, en drugsproblemen hebben. De huizen zijn een opvang waar ze therapie  krijgen en een programma volgen, met als doel om terug te keren in de maatschappij.

Blijheid brengen in de Huizen!

Broodbakken in het koppelshuis

Vorige week zijn we verdeeld in de drie huizen en hebben we de staff ondersteund waar dit nodig was en met de mensen van de huizen samen gewerkt. We hadden lunch met ze, deden mee met creatieve therapie en sportactiviteiten en trekken gewoon samen met ze op. We kunnen zien dat we een relatie met ze aan het opbouwen zijn en dat is tof! Ook zien we dat de tieners en jongvolwassenen in de huizen echt een zwaar leven hebben gehad, maar dat we daarom juist extra blijheid mogen brengen in de huizen!

Post, persoonlijk gebracht bij Jonathan!



Ons team samen met Jonathan in La Paz
Afgelopen week was een week waar we heel erg naar hebben uitgekeken, omdat Jonathan, onze schoolleider, ons vanuit Holland in La Paz kwam bezoeken voor een pastoraal bezoek. We hadden een geweldige tijd met hem en vooral al de post die hij heeft meegenomen, heeft ons heel erg goed gedaan. Je zou al de blije gezichten hebben moeten zien, het was net als het cadeautjes uitpakken met Sinterklaas!
We zijn nu halverwege de outreach en we beginnen ons thuis een beetje te missen, gelukkig heeft Jonathan ons thuis met zijn bezoek een stukje dichterbij gebracht. Tijdens deze week hadden we bemoedigende gesprekken met Jonathan en heeft hij ons geïnspireerd om een groot geloof te hebben voor de tweede helft van onze outreach. We zijn echt bemoedigd door zijn bezoek!

Volgende Week!


Deze week organiseren we speciale activiteiten voor de verschillende huizen, zoals danslessen, een gala voor de koppels, een high tea met de meiden en een hamburger party voor de mannen. We kijken echt uit naar het doen van deze activiteiten! Bid alsjeblieft voor deze week dat het allemaal goed gaat en dat de programma’s ook een dieper effect hebben op de jongeren en jongvolwassenen in de huizen. Bid ook alsjeblieft voor ons team, een aantal van onze teamleden zijn ziek en andere zijn emotioneel moe.



No comments:

Post a Comment